باغبانی پیرم،
باغبانی پیرم،
که بغیر از گلهاازهمه دلگیرم،
کوله ام غرق غم است،
آدم خوب کم است،
عده ای بیخبرند،
عده ای کوروکرند
وگروهی پکرند،
دلم از اینهمه بدمیگیرد،
وچه خوبست که آدم عاقبت میمیرد...
+ نوشته شده در ۱۳۹۱/۰۵/۲۲ ساعت 10:28 توسط آوا شارک
|